تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی کشور و سنجش برازش آن

هدف: از پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه های محتوای بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی دانشکده­های تربیت بدنی کشور است. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه اعضای هیأت علمی دانشکده­های تربیت بدنی (205 نفر) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد ولی پس از توزیع پرسشنامه، 173 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته بالندگی استفاده شد که فهرستی از 9 مؤلفه بالندگی هیأت علمی را شناسایی کرد که پس از مصاحبه با متخصصان و صاحب نظران این حوزه (17 نفر)، 6 مؤلفه شناسایی و به گویه های پرسشنامه تبدیل شدند تا بر مبنای آن وضعیت موجود بالندگی ترسیم شود. برای تعیین روایی محتوا از دیدگاه های مدرسان و جهت بررسی روایی سازه از آزمون تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. پایایی نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای برنامه بالندگی حرفه­ای 90/0 محاسبه شد. از آمار توصیفی برای طبقه­بندی یافته­ها و برای آزمون فرضیه­های تحقیق از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. همچنین در راستای تحلیل­های تکمیلی از معادلات ساختاری (sem) برای مدل سازی روابط علی با تأکید بر نرم افزار لیزرل 2/9 استفاده شد.  یافته­ها: یافته­های پژوهش نشان داد تحلیل­های مدل یابی معادلات ساختاری، برازندگی مدل را با داد­ه­ها مورد حمایت قرار دادند، همچنین یافته ها بیانگر این بودند که بعد بالندگی حرفه ای دانشکده­های تربیت بدنی کشور در حد مطلوب قرار دارد. در خصوص وضعیت موجود مؤلفه بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی، انتشارات علمی با میانگین 79/3 و زبان انگلیسی با میانگین 98/3 کمتر از میانگین است و بقیه عوامل بیشتر از میانگین می باشد. نتیجه­گیری: نیاز به ایجاد و راه اندازی مرکزی منظم و رسمی تحت عنوان مرکز بالندگی در دانشگاه­ها حس می­شود تا از این طریق و با استفاده از متخصصین در حوزه بالندگی و مدیریت منابع انسانی، بتوان به طور اثربخش و منظم و برنامه ریزی شده به اجرای برنامه­های بالندگی اعضای هیأت علمی همت گماشت.